10 tysięcy godzin

10 tysięcy godzin

 

Dzień dobry drodzy MultiZorganizowani,

jeśli nie czytaliście przypowieści o tym “jak nie jeść cukru”, to zachęcam do przeczytania całość przypowieści i zgody na własne “nie wiem” TUTAJ).

Ja wiedząc, że nie wiem, zastanawiam się od pewnego czasu - skąd czerpać wiedzę, do jakiej półki z “życiowymi” książkami czy radami nie sięgać.

Komu zatem zadałbym pytanie? Powierzył życie? Zdrowie swoje lub swoich bliskich? Swoją karierę, biznes?

Jest takie jedno, no może dwa słowa - naukowcom, fachowcom. Ludziom, którzy może i nie potrafią pięknie o tym opowiadać, nie są medialni, ale wiedzą, znają szczegóły, dla większości pewnie trudne, a co za tym idzie nudne, słabo klikalne.

Osobom z pasją badawczą, parafrazując pojęcie z Wikipedii - posiadającym zdolność kojarzenia rzeczy na pozór ze sobą niezwiązanych oraz krytycyzmem w rozpoznawaniu prawd i fałszów mających pozory prawd, pragnącym uzyskać najtrafniejsze odpowiedzi i najracjonalniejsze rozwiązania.

W Internecie znajdziemy wiele polemik czy teoria psychologa K. Andersa Ericssona (spopularyzowana przez dziennikarza i pisarza Malcolma Gladwella), że aby osiągnąć najwyższy światowy poziom w specjalistycznej dziedzinie potrzebne jest właśnie 10 000 godzin pracy (przez średnio 10 lat).

Ja uważam, że tak.

Dlatego zapytałbym Osoby, która umie, wie, zna się, bez konieczności ciągłego sięgania do tej wiedzy, którą teoretycznie mamy na wyciągnięcie ręki (choćby w smartfonie). Chirurgowi, który nie musi sięgnąć do yt w czasie operacji.

Naukowcom, fachowcom, których nie przeraża brak zasięgu.

Tym, którzy wiedzą, że trzeba poświęcić życie, by być ekspertem, a nie przeczytać książkę czy skończyć kurs, by zacząć się mianować mentorem.

Na koniec chciałbym się podzielić z Wami myślą o różnicy między mitem a nauką z książki “Gra możliwości” Francoisa Jacoba, noblisty w dziedzinie medycyny i fizjologii, współtwórcy biologii molekularnej. Według Jacoba mit stawia pytania bardzo ogólne, podstawowe i z zasady niesprawdzalne. Nauka natomiast zadaje pytania szczegółowe i dostarcza odpowiedzi konkretnych i poddających się weryfikacji. Dzięki temu nauka ewoluuje w przeciwieństwie do mitu, którego nie wzbogaca żadna nowa wiedza.

A Ty?

Komu ufasz? Komu zadasz pytanie “Jak nie jeść cukru?”

Rafał ERM